Zondag 20 juli
Het was eerst helemaal niet de bedoeling dat ik vandaag ook strandwacht zou zijn bij de Milligerplas.
Ik had echter niets te doen en belde Tom. Hij was erg enthousiast dat ik wilde komen. Met 4 man
kon de boot namelijk het water in, zodat er vaarpatrouilles gedaan konden worden. Je moet namelijk
altijd met 2 man in de boot zitten. Ook is het handig om 2 man op de post te houden voor mogelijke
EHBO-gevallen.
Toen ik aankwam lagen de eerste badgasten alweer in het water. De strandpost was al operationeel,
maar het was nog erg rustig. Ik begon de dag met een vaarpatrouille. Ook nu waren er weer zwemmers die de gehele plas wilden
oversteken. De meesten trainden voor de triatlon. We gaven ze advies, maar het antwoord was bijna
altijd: ‘’Ik heb nooit kramp.’’ Of: ‘’We zwemmen toch met zijn tweeën? Er kan niks gebeuren!’’ Hier
dachten wij anders over, maar in discussie gaan had geen zin. Wij kunnen ze het niet verbieden,
alleen maar waarschuwen.
De dag verliep verder rustig. Totdat een man met een toch wel grote bullterriër het strand op kwam.
Gert Jan vroeg heel vriendelijk aan de man of die zijn loslopende hond die inmiddels het strand
oprende, of hij zijn hond aan wilde lijnen. ‘’Welke hond?’’ reageerde de man. ‘’Die hond is toch van
u?’’ zei Gert Jan. ‘’Ik weet niet waar u het over heeft!’’ snauwde de man. De man met zijn vriendin
en vriend liepen verder en zochten een plekje. Vanuit de boot konden Tom en Taco zien dat de hond
nog steeds losliep en tussen de badgasten doorrende. Ook was hij in het water te vinden, bij kleine
spelende kinderen. Inmiddels was vanuit de boot geconstateerd dat de man wel degelijk het baasje
was van de hond, terwijl hij dit eerst herkende. Nogmaals werd de man aangesproken of hij de hond
aan wilde lijnen. Dit zou hij gaan doen.
Vanuit de boot werd de man en de hond nauwkeurig in de gaten gehouden. De hond werd nog
steeds niet aangelijnd en was nog steeds te vinden tussen de kleine spelende kinderen. We besloten
de gemeente te bellen. De gemeente adviseerde ons niet zelf tot actie over te gaan. We moesten
het even aanzien en als er echt gevaarlijke situaties zouden ontstaan met de hond, hadden we
toestemming direct de politie in te schakelen. Zo ver heeft het echter niet hoeven komen.
De dag kwam rustig tot zijn eind. Geen EHBO-gevallen wat een wonder mag heten. Het was weer
een mooie dag. We besloten de post op tijd te sluiten in verband met het slechte weer dat werd
verwacht.
Opnieuw bedankte Reddingsbrigade Hasselt mij voor de samenwerking. Ik was zeker nog eens welkom.
Ik kom zeker nog eens terug.