CLG 13.06.2014

Donderdag 13 Juni, Vanavond is de eerste vaar training van dit seizoen. Mijn collega Jelle en ik zijn al jaren schipper, en wij worden gevraagd te helpen bij deze training. René is onze instructeur van vanavond. René is al tientallen jaren betrokken bij zowel de reddingsbrigade als de KNRM (grote broer van de brigade), dus dit kan wel eens interessant worden. Aan boord van de reddingsboot zijn de rollen duidelijk verdeeld. De schipper heeft de leiding, en is verantwoordelijk voor het besturen van de boot. De opstapper speelt een belangrijke rol bij het uitvaren en bij het binnenboord halen van een drenkeling. Tijdens de vaartraining wordt vooral het varen en het aan boord halen van een drenkeling vaak geoefend, maar voor vanavond heeft René een ander plan.

De trekker met daarachter de boottrailer wordt gestart en langzaam rijd de trekker achteruit de zee in. Aan de stuurboordkant naast de trailer loop ik mee, aan de bakboord kant van de trailer loopt een van de kandidaten. Als we diep genoeg zijn roep ik uit volle borst “Ja” naar de trekkerchauffeur die vervolgens hard remt. De boot rolt achteruit van de trailer en samen met mijn opstapper duw ik de boot snel met de neus in de golven. Er staat vandaag een aardige branding en we moeten beiden behoorlijk trekken om de boot op zijn plek te houden. Toch zullen we verder moeten dus ik tel af: 3, 2, 1, en vlak voordat de boot door een golf wordt opgepakt geven we een flinke ruk aan het touw. De boot schiet vooruit en wordt dan door de golf terug geduwd, we zetten ons schrap.. Gelukt! We zijn een stukje opgeschoven. Dit herhalen we een aantal keer totdat we tot ons middel in het water staan. Normaal zou de schipper nu in de boot springen om de motor te starten maar niet vandaag. Vandaag blijven we hier staan.

Precies op de plek van de boot breken de golven. Sommige zijn hoger als mijn hoofd dus ik moet behoorlijk mijn best doen om de boot op zijn plaats te houden, dit geldt ook zeker voor mijn opstapper die nog een kop kleiner is als mij. Het is belangrijk dat de opstapper in staat is om de boot gedurende korte tijd zo vast te houden. De schipper krijgt dan de kans om in de boot te klimmen en de motor te starten. Als de motor eenmaal loopt zit het zware werk voor de opstapper erop maar tot die tijd moet hij knallen! We houden dit een goede 10 minuten vol en laten de boot vervolgens rustig door de golven terugduwen naar het strand. Mijn opstapper is moe, ik eerlijk gezegd ook wel een beetje, maar de volgende kandidaat meld zich. Dit verhaal zal zich vanavond 6 keer herhalen.

Moe maar voldaan lieren we de boten weer op de trailers en rijden we al het materiaal weer naar de loods. Rond 23:00 uur zijn we weer terug op de post en drinken we eindelijk een welverdiend flesje bier.

 

Klik hier voor alle verhalen uit Callantsoog.